Άρθρο 1: Έννοιες, ορισμοί και πεδία εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής
Άρθρο 2: Η άσκηση της ομοιοπαθητικής ως λειτούργημα
Άρθρο 3: Παροχή ασφάλειας, εξασφάλισης ποιότητας και αποτελεσματικότητας
Άρθρο 4: Ομοιοπαθητικές γνωματεύσεις και βεβαιώσεις
Άρθρο 5. Η ομοιοπαθητική πράξη ως σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού
Άρθρο 6: Υποχρεώσεις του ομοιοπαθητικού προς τον ασθενή
Άρθρο 7: Άσκηση της Ομοιοπαθητικής, δια βίου εκπαίδευση και επαγγελματική συνεργασία
Άρθρο 8: Υποχρέωση ενημέρωσης του ασθενούς
Άρθρο 9: Η συναίνεση του ασθενούς, απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση της ομοιοπαθητικής πράξης
Άρθρο 10: Ομοιοπαθητικό απόρρητο
Άρθρο 11: Τήρηση ομοιοπαθητικού αρχείου
Άρθρο 12 : Ο ομοιοπαθητικός και η κοινωνία
Άρθρο 13: Αμοιβή του ομοιοπαθητικού
Άρθρο 14: Σχέσεις με συναδέλφους
Άρθρο 15: Ηθική στην Ομοιοπαθητική Έρευνα
Άρθρο 16: Καθήκοντα προς τον Σύλλογο Ομοιοπαθητικών Ελλάδος
Εισαγωγή
Οι διατάξεις του παρόντος κώδικα ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο ο ομοιοπαθητικός οφείλει να ασκήσει την Ομοιοπαθητική, έτσι ώστε να υπηρετήσει τον σκοπό της όσο το δυνατόν πληρέστερα, ανεξάρτητα αν οι υπηρεσίες του προσφέρονται στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα υγείας ή προσφέρονται ατομικά από τον ίδιο ή ομαδικά από σύνολο ομοιοπαθητικών ή υπό μορφή εταιρείας.
Άρθρο 1: Έννοιες, ορισμοί και πεδία εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής
1.1 Η Ομοιοπαθητική είναι θεραπευτική πράξη. Η πράξη αυτή ορίζεται από την αμφίδρομη σχέση θεραπευτή και θεραπευόμενου.
1.2 Ως σκοπός της Ομοιοπαθητικής θεραπευτικής πράξης ορίζεται η αποκατάσταση της υγείας του θεραπευόμενου με το συντομότερο, ασφαλέστερο και ηπιότερο τρόπο, η διατήρηση αλλά και η βελτίωση της υγείας του, η προτροπή απομάκρυνσης των αιτιών που συντηρούν την ασθένεια και η ανακούφισή του από τον πόνο.
1.3 Για την επίτευξη αυτού του σκοπού ο ομοιοπαθητικός βασίζεται:
α) Στις συγκεκριμένες ισχύουσες αρχές και νόμους που διέπουν την Κλασσική Ομοιοπαθητική, όπως:
α1) στην αρχή της ολιστικής θεώρησης, σύμφωνα με την οποία ο ασθενής δεν αποτελεί συνάθροισμα οργάνων και λειτουργιών, αλλά μια αρμονική και δυναμική ολότητα,
α2) στην αρχή της θεραπευτικής δύναμης του οργανισμού, η οποία λαμβάνει χώρα μέσω αυτορυθμιστικών/ αυτοοργανωτικών διαδικασιών του οργανισμού (ανάδραση),
α3) στην αρχή της ομοιότητας δηλαδή τα «όμοια ομοίοις εισίν ιάματα», όπως αναφέρει και ο Ιπποκράτης (similia similibus curentur),
α4) στους νόμους του ενός ιάματος, του ομοίου ιάματος, της ελάχιστης δόσης του ιάματος, στο νόμο του Hering και της αναμονής εξέλιξης των συμπτωμάτων μετά την λήψη του ιάματος.
β) Σε συγκεκριμένη μέθοδο της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής για την εφαρμογή της θεραπείας, όπως λήψη ιστορικού, διαφορική διάγνωση κτλ.
γ) Σε συγκεκριμένο μέσο θεραπείας, δηλαδή στο ομοιοπαθητικό δυναμοποιημένο ίαμα.
1.4 Ως ομοιοπαθητικές πράξεις θεωρούνται:
α) η επιλογή του ομοιοπαθητικού ιάματος,
β) η γενική συμβουλευτική υποστήριξη του ασθενούς,
γ) όσες πράξεις έχουν σαν σκοπό να προάγουν την Ομοιοπαθητική Τέχνη, προς όφελος της υγείας των ανθρώπων,
δ) οι πράξεις που έχουν ερευνητικό χαρακτήρα, που αφορούν αποδείξεις παλαιών και νέων ουσιών, καθώς και όλων των ειδών οι εργαστηριακές μελέτες οι οποίες έχουν σαν σκοπό να στηρίξουν και να προάγουν την Τέχνη της Ομοιοπαθητικής,
ε) η έκδοση ομοιοπαθητικών βεβαιώσεων ή γνωματεύσεων.
1.5 Με την έννοια «ομοιοπαθητικός» δηλώνεται το άτομο το οποίο έχοντας αποκτήσει αποδεδειγμένα τις κατάλληλες γνώσεις, όπως και τη θεραπευτική επιδεξιότητα του χειρισμού της μεθόδου, ασκεί την Ομοιοπαθητική με ευσυνειδησία, αγάπη και συμπόνια προς το συνάνθρωπό του.
1.6 Με την έννοια «θεραπευόμενος» ή «ασθενής», δηλώνεται το άτομο προς το οποίο απευθύνονται οι υπηρεσίες του ομοιοπαθητικού.
1.7 Με την έννοια “οικείος” δηλώνονται οι συγγενείς εξ αίματος και εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή, οι θετοί γονείς και τα θετά τέκνα, οι σύζυγοι, οι μόνιμοι σύντροφοι, οι αδελφοί, οι σύζυγοι και οι μόνιμοι σύντροφοι των αδελφών , καθώς και οι επίτροποι ή οι επιμελητές του ασθενούς και όσοι βρίσκονται υπό την επιτροπεία ή την επιμέλεια του.
Άρθρο 2: Η άσκηση της ομοιοπαθητικής ως λειτούργημα
2.1 Η άσκηση της ομοιοπαθητικής είναι λειτούργημα. Σαν λειτούργημα, η κοινωνική προσφορά του ομοιοπαθητικού αποσκοπεί στην διατήρηση, βελτίωση και αποκατάσταση της σωματικής, πνευματικής και ψυχικής υγείας του ανθρώπου.
2.2 Στην άσκηση του έργου του ο ομοιοπαθητικός διέπεται από απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, την ανθρώπινη αξία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση φύλου, φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, κοινωνικής θέσης ή πολιτικής ιδεολογίας.
2.3 Ο ομοιοπαθητικός κατά την άσκηση του έργου του, οφείλει να αποφεύγει οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη, η οποία δύναται να βλάψει την τιμή και την αξιοπρέπεια του ομοιοπαθητικού επαγγέλματος και να κλονίσει την πίστη του κοινού προς αυτό. Οφείλει επίσης να διατηρεί σε υψηλότατο επίπεδο την επαγγελματική του συμπεριφορά ώστε να καταξιώνεται στη συνείδηση του κοινωνικού συνόλου και να προάγει το κύρος και την αξιοπιστία του ομοιοπαθητικού σώματος.
2.4 Ο ομοιοπαθητικός οφείλει να ασκεί το λειτούργημα του στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας, εκτός εάν οι διατάξεις αυτής της νομοθεσίας και ιδίως αυτές οι διατάξεις που αφορούν την διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος.
2.5 Ο ομοιοπαθητικός σεβόμενος την ανθρώπινη ζωή δεν χρησιμοποιεί ποτέ τις γνώσεις του ενάντια στα ανθρωπιστικά ιδεώδη. Δεν συνδράμει ποτέ ούτε υποστηρίζει βασανιστήρια ή άλλες μορφές εξευτελιστικής και απάνθρωπης συμπεριφοράς προς κάποιο άτομο, οποιαδήποτε κι αν είναι η πράξη για την οποία το συγκεκριμένο άτομο θεωρείται ένοχο ή ύποπτο, ούτε εν καιρό ειρήνης, ούτε εν καιρώ πολέμου.
Άρθρο 3: Παροχή ασφάλειας, εξασφάλισης ποιότητας και αποτελεσματικότητας
3.1 Ο ομοιοπαθητικός χωρίς να περιορίζεται η ελευθερία του, οφείλει να εξασφαλίζει, να διαφυλάττει και να προάγει την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της παρεχόμενης φροντίδας υγείας. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού ο ομοιοπαθητικός οφείλει:
- α) Να συνεργάζεται αρμονικά με τους συναδέλφους του και άλλα άτομα ή φορείς που παρέχουν υπηρεσίες υγείας, έτσι ώστε να αποφεύγονται λάθη, τα οποία βάζουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των ασθενών.
- β) Να συνεργάζεται εύρυθμα με τους φαρμακοποιούς και να παρέχει πρόθυμα τις πληροφορίες που χρειάζονται οι φαρμακοποιοί, για την ορθή λήψη του ομοιοπαθητικού σκευάσματος από τον ασθενή. Συγκεκριμένα να πληροφορεί τους φαρμακοποιούς για τα χορηγούμενα σκευάσματα καθώς και για τον τρόπο που αυτός επιλέγει να χρησιμοποιούνται από τον ασθενή. Αυτό μπορεί να γίνει γραπτώς, τηλεφωνικώς, με fax, με e-mail ή με οποιοδήποτε άλλον τρόπο διασφαλίζεται η σαφής επικοινωνία μεταξύ τους.
- γ) Οι σχέσεις του ομοιοπαθητικού με τους φαρμακοποιούς οφείλουν να έχουν διαφάνεια και να μην υπεισέρχονται χρηματικές ή άλλες συναλλαγές μεταξύ τους. Ο ομοιοπαθητικός να μην υποδεικνύει στον ασθενή συγκεκριμένο φαρμακείο, εκτός αν του ζητηθεί από τον ίδιο τον ασθενή.
- δ) Να προβαίνει σε ενέργειες τέτοιες, οι οποίες αποσκοπούν στην ελαχιστοποίηση της σπατάλης των οικονομικών πόρων, είτε πρόκειται για οικονομικούς πόρους του ασθενούς, είτε πρόκειται για κρατικούς πόρους.
-
- ε) Τόσο ατομικά όσο και συλλογικά (π.χ. μέσω εταιρειών, συλλόγων κ.ά) να συμβάλλει στη δημιουργία και στην εφαρμογή των μηχανισμών εκείνων, οι οποίοι σαν στόχο έχουν την ενθάρρυνση της συνεχούς βελτίωσης της ποιότητας,
-
- αλλά και της αποτελεσματικότητας της παρεχομένης φροντίδας υγείας.
Άρθρο 4: Ομοιοπαθητικές γνωματεύσεις και βεβαιώσεις
4.1 Η σύνταξη οποιασδήποτε ομοιοπαθητικής βεβαίωσης ή γνωμάτευσης, προϋποθέτει ότι έχει προηγηθεί λήψη ιστορικού και εξέταση του ασθενούς από τον ομοιοπαθητικό. Ο ομοιοπαθητικός συντάσσει βεβαιώσεις και γνωματεύσεις:
- α) Μετά από προηγηθείσα προφορική ή γραπτή αίτηση του ασθενούς,
- β) κατά εξαίρεση, κατόπιν αιτήσεως τρίτου προσώπου, το οποίο έχει έννομο συμφέρον και το αποδεικνύει,
- γ) σε περιπτώσεις που αυτό προβλέπεται ρητά από τον νόμο.
4.2 Στις βεβαιώσεις και γνωματεύσεις ο ομοιοπαθητικός αναφέρει πάντα το σκοπό για τον οποίο συντάχθηκαν, καθώς και το όνομα του λήπτη του εγγράφου. 4.3 Τις ομοιοπαθητικές βεβαιώσεις ή γνωματεύσεις, ο ομοιοπαθητικός τις παραδίδει σε αυτόν που παραδεκτά το ζήτησε ή σε τρίτο πρόσωπο, εξουσιοδοτημένο ειδικά για τον σκοπό αυτό από τον αιτούντα.
Άρθρο 5. Η ομοιοπαθητική πράξη ως σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού
5.1 Η συμπεριφορά του ομοιοπαθητικού προς τον ασθενή του πρέπει να είναι αυτή που προσήκει και αρμόζει σε άτομο που ασκεί λειτούργημα. Ο ομοιοπαθητικός συμπεριφέρεται στους ασθενείς του με σεβασμό και κατανόηση, τους ακούει προσεκτικά και σέβεται τις απόψεις τους, την ιδιωτικότητα τους, την διαφορετικότητα τους, τις ιδιαιτερότητες τους, και την αξιοπρέπεια τους, έτσι ώστε να αναπτύσσεται μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού.
5.2 Ο ομοιοπαθητικός, κατά την παροχή των ομοιοπαθητικών υπηρεσιών, σέβεται τις θρησκευτικές, φιλοσοφικές, ηθικές και πολιτικές απόψεις και αντιλήψεις των ασθενών του. Οι προσωπικές απόψεις του σχετικά με τον τρόπο ζωής, τις πεποιθήσεις και την κοινωνική ή οικονομική κατάσταση των ασθενών του, δεν επιτρέπεται να επηρεάζουν το έργο του.
5.3 Ο ομοιοπαθητικός δεν παρεμβαίνει στην προσωπική και οικογενειακή ζωή των ασθενών του, παρά μόνο στο μέτρο, βαθμό και έκταση, που είναι αναγκαίο και αρκετό για την αποτελεσματική προσφορά των ομοιοπαθητικών υπηρεσιών του.
5.4 Ο ομοιοπαθητικός δεν καταχράται της ανάγκης των ασθενών του και της εμπιστοσύνης τους, χρησιμοποιώντας τη θέση του:
- α) για τη σύναψη ανάρμοστων προσωπικών σχέσεων με τους ασθενείς ή με τους συγγενείς αυτών,
- β) για την άσκηση οικονομικής ή άλλου είδους πίεσης, αποκαλύπτοντας εμπιστευτικές πληροφορίες, που αφορούν τον ασθενή ή οικεία του πρόσωπα,
-
- γ) για οικονομικό όφελος
-
- προσωπικό ή άλλων ατόμων παραπέμποντας τους ασθενείς σε άσκοπες εξετάσεις ή θεραπείες.
Άρθρο 6: Υποχρεώσεις του ομοιοπαθητικού προς τον ασθενή
6.1 Ο ομοιοπαθητικός δίνει προτεραιότητα στο συμφέρον της διατήρησης και βελτίωσης της υγείας του ασθενούς.
6.2 Ο ομοιοπαθητικός δεν μπορεί να αρνείται την προσφορά των υπηρεσιών του για λόγους άσχετους προς την ομοιοπαθητική του επάρκεια, εκτός εάν συντρέχει εξαιρετικά ειδικός λόγος, ο οποίος καθιστά αντικειμενικά αδύνατη την προσφορά των υπηρεσιών του.
6.3 Ο ομοιοπαθητικός οφείλει να παρακολουθεί την εξέλιξη της υγείας του ασθενούς κατά την διάρκεια της θεραπείας του.
6.4 Ο ομοιοπαθητικός μπορεί να διακόψει την παροχή των υπηρεσιών, που ήδη προσφέρει στον ασθενή του, για λόγους επιστημονικούς ή προσωπικούς, με την προϋπόθεση ότι δεν τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η υγεία του ασθενούς. Στην περίπτωση αυτή και εφόσον του ζητηθεί, ο ομοιοπαθητικός οφείλει να υποδείξει έναν άλλο συνάδελφό του για την αναπλήρωσή του.
6.5 Όταν ο ομοιοπαθητικός για κάποιον λόγο παραδώσει τη φροντίδα ενός ασθενούς του σε άλλο συνάδελφο, εξασφαλίζει η διαδικασία παράδοσης να είναι αποτελεσματική μέσα από ακριβή και σαφή ενημέρωση σχετικά με την κατάσταση, τις ανάγκες και τις υπάρχουσες εκκρεμότητες του συγκεκριμένου ασθενούς.
Άρθρο 7: Άσκηση της Ομοιοπαθητικής, δια βίου εκπαίδευση και επαγγελματική συνεργασία
7.1 Ο ομοιοπαθητικός ασκεί την Ομοιοπαθητική με βάση:
- α) την εκπαίδευση που του έχει παρασχεθεί κατά τη διάρκεια των σπουδών και της πρακτικής του εξάσκησης,
- β) την πείρα και τις δεξιότητες που αποκτά κατά την άσκηση της ομοιοπαθητικής,
- γ) τους προαναφερθέντες κανόνες της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής (νόμος των ομοίων, νόμος του ενός φαρμάκου, νόμος της ελάχιστης δόσης, νόμος του Χέρινγκ, νόμος της αναμονής εξέλιξης των συμπτωμάτων).
7.2 Ο ομοιοπαθητικός οφείλει να συνεχίζει δια βίου την εκπαίδευσή του και την ενημέρωση του στην Ομοιοπαθητική.
7.3 Ο ομοιοπαθητικός οφείλει παράλληλα να αναπτύσσει τις ικανότητες συνεργασίας με άλλους επαγγελματίες Υγείας, όταν οι συνεργασίες αυτές θεωρούνται απαραίτητες για την εξασφάλιση ποιότητας στην παρεχόμενη φροντίδα του ασθενούς.
7.4 Σε περίπτωση κατά την οποία ο ομοιοπαθητικός ηγείται ομάδας, πρέπει να είναι σε θέση να εξασφαλίσει ότι όλα τα μέλη της ομάδας αναγνωρίζουν την ανάγκη παροχής αξιοπρεπούς και αποτελεσματικής φροντίδας καθώς και σεβασμού προς την προσωπικότητα του ασθενούς.
7.5 Ο ομοιοπαθητικός οφείλει να:
-
- α) να συμβουλεύεται αναλόγως συναδέλφους ή άλλους ασκούντες επαγγέλματα Υγείας και πάντα με την άδεια του ασθενούς,
- β) να παραπέμπει ή να συστήνει παραπομπή σε ασκούντες άλλα επαγγέλματα Υγείας, όταν το κρίνει απαραίτητο για την Υγεία και το «καλώς έχειν» του ασθενούς,
-
- γ) να δρα μόνο εντός των ορίων των επαγγελματικών του ικανοτήτων.
Άρθρο 8: Υποχρέωση ενημέρωσης του ασθενούς
8.1 Ο ομοιοπαθητικός οφείλει να ενημερώνει πλήρως και κατανοητά τον ασθενή ως προς το περιεχόμενο της ομοιοπαθητικής πράξης, ως προς την πορεία της θεραπείας του.
8.2 Στην περίπτωση προσώπων που δεν έχουν την ικανότητα να συναινέσουν για την εκτέλεση της ομοιοπαθητικής πράξης, ο ομοιοπαθητικός ενημερώνει τους οικείους και τα τρίτα πρόσωπα, που έχουν την ευθύνη για τους συγκεκριμένους ασθενείς.
Άρθρο 9: Η συναίνεση του ασθενούς, απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση της ομοιοπαθητικής πράξης
9.1 Ο ομοιοπαθητικός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ομοιοπαθητικής πράξης χωρίς την συναίνεση του ασθενούς. Οι προϋποθέσεις για την εγκυρότητα της συναίνεσης του ασθενούς είναι οι ακόλουθες:
- α) Ο ασθενής να έχει ικανότητα να συναινέσει ή όχι.
- β) Η συναίνεση να μην είναι αποτέλεσμα πλάνης ή απάτης.γ) Η συναίνεση ή όχι του ασθενούς να παρέχεται μετά από σαφή και κατανοητή ενημέρωση του από τον ομοιοπαθητικό.
9.2 Σε περίπτωση ενός ανήλικου ασθενούς, η συναίνεση ή μη δίδεται από αυτούς που ασκούν τη γονική μέριμνα ή επιμέλειά του. Λαμβάνεται όμως υπ’ όψιν και η γνώμη του ανηλίκου ασθενούς εφαόσον ο τελευταίος, κατά την κρίση του ομοιοπαθητικού, έχει την πνευματική και συναισθηματική ωριμότητα να κατανοήσει την κατάσταση της υγείας του, το περιεχόμενο και την πορεία της ομοιοπαθητικής πράξης.
9.3 Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ασθενής δεν διαθέτει ικανότητα συναίνεσης για την εκτέλεση της ομοιοπαθητικής πράξης, τότε η συναίνεση ή μη, δίδεται από τους οικείους ή από τρίτα πρόσωπα που έχουν την επιμέλεια/ευθύνη του ασθενούς.
9.4 Σε κάθε περίπτωση, ο ομοιοπαθητικός προσπαθεί να εξασφαλίσει την εκούσια συμμετοχή, σύμπραξη και συνεργασία του ασθενούς.
Άρθρο 10: Ομοιοπαθητικό απόρρητο
10.1 Ο ομοιοπαθητικός στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων του οφείλει να τηρεί αυστηρά απόλυτη εχεμύθεια για οποιοδήποτε στοιχείο υποπίπτει στην αντίληψή του ή του αποκαλύπτει ο ασθενής ή άλλα άτομα και το οποίο αφορά τον ασθενή ή τους οικείους του.
10.2 Για την αυστηρή και αποτελεσματική τήρηση του ομοιοπαθητικού απορρήτου, ο ομοιοπαθητικός οφείλει:
- α) να ασκεί την αναγκαία εποπτεία στους βοηθούς, συνεργάτες ή άλλα πρόσωπα που συμπράττουν ή συμμετέχουν ή τον στηρίζουν με οποιοδήποτε τρόπο κατά την άσκηση του επαγγέλματος του,
- β) να λαμβάνει κάθε μέτρο διαφύλαξης του απορρήτου ακόμη και μετά την παύση της επαγγελματικής του δραστηριότητας.
- γ) να διαφυλάττει το ομοιοπαθητικό απόρρητο και μετά τον θάνατο του ασθενούς.
10.3 Η άρση του ομοιοπαθητικού απορρήτου επιτρέπεται:
-
- α) όταν ο ίδιος ο ασθενής συναινεί για την άρση του απορρήτου και η συναίνεση δεν είναι προϊόν πλάνης, απάτης, σωματικής απειλής ή ψυχολογικής βίας.β) όταν ο ομοιοπαθητικός αποβλέπει στην εκπλήρωση νομικού ή ηθικού καθήκοντος:
-
- β1) Νομικό καθήκον συντρέχει, όταν η άρση του ομοιοπαθητικού απορρήτου επιβάλλεται από ειδικό νόμο, όπως στις περιπτώσεις μολυσματικών νόσων και επιδημιών. Από γενικό νόμο, ο οποίος υποχρεώνει τον ομοιοπαθητικό να αναγγείλει εγκαίρως στην αρμόδια Αρχή, ό,τι μαθαίνει με αξιόπιστο τρόπο, σχετικά με την προμελέτη ή εκτέλεση εγκλήματος, ώστε να μπορεί να προληφθεί η τέλεση ή το αποτέλεσμά του.β2) Ηθικό καθήκον συντρέχει όταν ο ομοιοπαθητικός αποβλέπει στη διαφύλαξη έννομου ή άλλου δικαιολογημένου ουσιώδους δημοσίου συμφέροντος ή προσωπικού του συμφέροντος ή κάποιου άλλου ατόμου
-
-
-
- το οποίο δεν μπορεί να διαφυλαχθεί διαφορετικά.
-
γ) Όταν συντρέχει κατάσταση ανάγκης ή άμυνας.
-
Άρθρο 11: Τήρηση ομοιοπαθητικού αρχείου
11.1 Ο ομοιοπαθητικός τηρεί σε χειρόγραφη ή ηλεκτρονική μορφή, αρχείο το οποίο περιέχει δεδομένα που συνδέονται με την κατάσταση υγείας του ασθενούς.
11.2 Η υποχρέωση διατήρησης του ομοιοπαθητικού αρχείου ισχύει για δέκα έτη από την τελευταία επίσκεψη του ασθενούς.
11.3 Το ομοιοπαθητικό αρχείο περιέχει: ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, φύλο, ηλικία, επάγγελμα, διεύθυνση, τηλέφωνα, ημερομηνίες επισκέψεων, το ομοιοπαθητικό ιστορικό του ασθενούς, την προτεινόμενη αγωγή (ιάματα, δυναμοποιήσεις, επαναλήψεις τους και ημερομηνίες χορήγησής τους) καθώς και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία αφορούν την πορεία της υγείας του ασθενούς.
11.4 Στο ομοιοπαθητικό αρχείο δεν αναφέρονται κρίσεις ή σχολιασμοί του ομοιοπαθητικού για τον ασθενή, παρά μόνον κρίσεις ή σχολιασμοί που βοηθούν στην εύρεση του ομοιοπαθητικού ιάματος και περιέχονται στο ομοιοπαθητικό ιστορικό.
11.5 Ο ομοιοπαθητικός τηρεί τα επαγγελματικά του βιβλία και αρχεία με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται το ομοιοπαθητικό απόρρητο και η προστασία των προσωπικών δεδομένων των ασθενών του.
11.6 Ο ομοιοπαθητικός λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα έτσι ώστε στην περίπτωση δημοσίευσης στοιχείων του ομοιοπαθητικού αρχείου ενός ασθενούς, να μην γνωστοποιείται με οποιοδήποτε τρόπο η ταυτότητα και τα προσωπικά του δεδομένα. Εάν, λόγω της φύσης της δημοσίευσης, είναι αναγκαία η αποκάλυψη της ταυτότητας του ασθενούς ή στοιχείων που υποδεικνύουν ή μπορούν να οδηγήσουν στην εξακρίβωση της ταυτότητάς του, απαιτείται η σχετική έγγραφη συναίνεση του ιδίου του ασθενούς.
11.7 Ο ασθενής έχει δικαίωμα πρόσβασης στο ομοιοπαθητικό του αρχείο, μόνο σε στοιχεία που αφορούν την ομοιοπαθητική αγωγή που του έχει δοθεί, για να πληροφορηθεί την επιλογή των ομοιοπαθητικών ιαμάτων, την δυναμοποίηση τους και την συχνότητα/επανάληψη της λήψης τους. Το δικαίωμα αυτό, μετά το θάνατό του, ασκούν οι κληρονόμοι του, εφόσον είναι συγγενείς μέχρι τετάρτου βαθμού.
11.8 Δεν επιτρέπεται σε τρίτο πρόσωπο η πρόσβαση στο ομοιοπαθητικό αρχείο του ασθενούς. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η πρόσβαση:
-
- α) στις δικαστικές και εισαγγελικές αρχές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους αυτεπάγγελτα ή μετά από αίτηση τρίτου που επικαλείται έννομο συμφέρον και σύμφωνα με τις
-
- διαδικασίες, που προβλέπονται στο νόμο,β) σε άλλα όργανα της Ελληνικής Πολιτείας, τα οποία σύμφωνα με τις καταστατικές τους διατάξεις έχουν τέτοιο δικαίωμα και αρμοδιότητα.
Άρθρο 12 : Ο ομοιοπαθητικός και η κοινωνία
12.1 Ο ομοιοπαθητικός γνωρίζει τον κοινωνικό χαρακτήρα του επαγγέλματος του. Ως εκ τούτου, έχει την υποχρέωση, με βάση τις γνώσεις του, τις δεξιότητες και την πείρα που έχει αποκτήσει, να εφιστά την προσοχή της κοινότητας, στην οποία ανήκει, σε θέματα που έχουν σχέση με τη Δημόσια Υγεία και τη βελτίωση της ποιότητας της Υγείας.
12.2 Ο ομοιοπαθητικός συμμετέχει σε επαγγελματικές και επιστημονικές οργανώσεις, που έχουν ως σκοπό την προστασία των συλλογικών συμφερόντων της ομοιοπαθητικής κοινότητας καθώς και τη μελέτη, επεξεργασία, πρόταση και εφαρμογή συλλογικών μέτρων, που συμβάλλουν στη βελτίωση της Δημόσιας Υγείας.
12.3 Ο ομοιοπαθητικός έχει δικαίωμα σεβασμού της προσωπικότητάς του και της ιδιωτικής του ζωής από τον Τύπο και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κατά την άσκηση του ομοιοπαθητικού επαγγέλματος.
12.4 Ο ομοιοπαθητικός απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια, η οποία μπορεί να οδηγήσει στον κοινωνικό αποκλεισμό ή στη διακριτική μεταχείριση ασθενών/ατόμων, που είναι φορείς νόσων, οι οποίες ενδέχεται να στιγματίσουν κοινωνικά τα άτομα αυτά. Αντιθέτως μεριμνά για το σεβασμό της αξιοπρέπειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων αυτών, παρέχοντας παράλληλα την καλύτερη δυνατή ομοιοπαθητική βοήθεια.
Άρθρο 13: Αμοιβή του ομοιοπαθητικού
13.1 Ο ομοιοπαθητικός παρέχει τις υπηρεσίες του με αμοιβή και χειρίζεται το θέμα αυτό με λεπτότητα, διακριτικότητα, μετριοπάθεια και χωρίς πρόθεση εκμετάλλευσης του ασθενούς. Η διεκδίκηση της νόμιμης αμοιβής ή κάθε άλλο θέμα σχετικά με αυτήν, πρέπει να διενεργείται με τρόπο ο οποίος να μην προσβάλλει την αξιοπρέπεια και τον κατεξοχήν ανθρωπιστικό χαρακτήρα του ομοιοπαθητικού επαγγέλματος.
13.2 Ο ομοιοπαθητικός μπορεί να παρέχει τις υπηρεσίες του χωρίς αμοιβή ή με μειωμένη αμοιβή σε ειδικές κατηγορίες ασθενών, με βάση κριτήρια, που είναι κοινωνικά πρόσφορα και σύμφωνα με το βαθύτερο ανθρωπιστικό χαρακτήρα του ομοιοπαθητικού επαγγέλματος.
13.3 Ο ομοιοπαθητικός έχει δικαίωμα να απαιτήσει την αμοιβή του είτε από τον εργοδότη ως εργαζόμενος είτε από τον ασθενή ως ελεύθερος επαγγελματίας, με την απαιτούμενη όμως ευπρέπεια. Παρέχει τα νόμιμα παραστατικά τα οποία αφορούν τις οικονομικές συναλλαγές σχετικά με τις παρασχεθείσες ομοιοπαθητικές υπηρεσίες ανεξάρτητα από το εάν αυτό του ζητηθεί ή όχι από τον ασθενή.
13.4 Κάθε ομοιοπαθητικός, ως ελεύθερος επαγγελματίας, έχει δικαίωμα να καθορίσει, εκτός εάν υπόκειται σε ειδικό καθεστώς, το επίπεδο αμοιβής του ανάλογα με τις ικανότητές του. Σε επείγουσες περιπτώσεις η αμοιβή είναι προαιρετική και ζητείται από τους ασθενείς αφού παρασχεθεί η ομοιοπαθητική συνδρομή.
Άρθρο 14: Σχέσεις με συναδέλφους
14.1 Ο ομοιοπαθητικός πρέπει να έχει επαγγελματική συνείδηση, να διατηρεί καλές επαγγελματικές σχέσεις με τους συναδέλφους του και να τους βοηθά πρόθυμα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επικρίνει δημοσίως τους συναδέλφους του ούτε να υπαινίσσεται οποιαδήποτε υπεροχή έναντι αυτών. Η συμπεριφορά αυτή δεν θα πρέπει να εξαρτάται από την τυχόν διαφορά των χρόνων άσκησης του επαγγέλματος, το οικονομικό επίπεδο των συναδέλφων, τη διαφορά ιεραρχίας ή τίτλων σπουδών που έχουν μεταξύ τους.
14.2 Η προσφυγή του ομοιοπαθητικού στα αρμόδια επαγγελματικά και ελεγκτικά όργανα σχετικά με θέματα αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς,παράνομης ή πλημμελούς άσκησης της ομοιοπαθητικής από συναδέλφους του, δεν αποτελεί προσβολή της συναδελφικότητας.
Άρθρο 15: Ηθική στην Ομοιοπαθητική Έρευνα
15.1 Η ομοιοπαθητική έρευνα διεξάγεται ελεύθερα στο πλαίσιο των θεμελιωδών πνευματικών και ηθικών αξιών, που χαρακτηρίζονται από σεβασμό στον άνθρωπο και την αξιοπρέπειά του.
15.2 Η ομοιοπαθητική έρευνα στον άνθρωπο πραγματοποιείται με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
-
- α) Ενημέρωση και γραπτή συναίνεση του ανθρώπου ο οποίος συμμετέχει στην έρευνα, ο οποίος έχει τη σχετική ικανότητα, όπως ειδικότερα ορίζεται στο άρθρο 9.1α του Κώδικα αυτού, ως προς:
-
- α1) την εμφάνιση διαφόρων συμπτωμάτων,α2) τον εθελοντικό χαρακτήρα συμμετοχής στην έρευνα και
-
-
- α3) τη δυνατότητα ελεύθερης αποχώρησης από την έρευνα.
-
Άρθρο 16: Καθήκοντα προς τον Σύλλογο Ομοιοπαθητικών Ελλάδος
16.1 Ο ομοιοπαθητικός ο οποίος είναι μέλος του Συλλόγου Ομοιοπαθητικών Ελλάδος (ΣΟΕ) είναι υποχρεωμένος να εκπληρώνει πρόθυμα και απροφάσιστα όλα τα επιβεβλημένα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις προς τον ΣΟΕ, με βάση το Καταστατικό και τον Κώδικα Δεοντολογίας του Συλλόγου.
16.2 Ειδικότερα, ο ομοιοπαθητικός που εγγράφεται μέλος του ΣΟΕ οφείλει να προσέρχεται ανελλιπώς στις Γενικές Συνελεύσεις, να συμβάλλει με τις γνώσεις και το ζήλο του στην προαγωγή και ολοκλήρωση των σκοπών του Συλλόγου, να αναλαμβάνει και να εκτελεί ευσυνείδητα κάθε υπηρεσία που του ανατίθεται, να εκπληρώνει τις οικονομικές του υποχρεώσεις τακτικά και έγκαιρα, να μετέχει στις ψηφοφορίες για την εκλογή των καταλληλοτέρων κατά την κρίση του οργάνων διοίκησης, να βοηθά το Σύλλογο όταν του ζητείται, να προσέρχεται σε κάθε περίσταση και να υπακούει στις αποφάσεις του Συλλόγου που λαμβάνονται νόμιμα και είναι δεσμευτικές για το σύνολο.
16.3 Κάθε παράλειψη ή παράβαση των υποχρεώσεων του ομοιοπαθητικού προς τον ΣΟΕ καθώς και κάθε απείθεια προς τις αποφάσεις του, επισύρει πειθαρχικές κυρώσεις, όπως αυτές αναφέρονται στο καταστατικό του ΣΟΕ, σε βάρος του υπεύθυνου ομοιοπαθητικού.
Άρθρο 17: Κυρώσεις
17.1 Κάθε παράβαση των διατάξεων του παρόντος τιμωρείται πειθαρχικά από τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα, όπως αναφέρεται στο καταστατικό του ΣΟΕ.
Άρθρο 18: Τήρηση του παρόντος
18.1 Η τήρηση των διατάξεων του παρόντος Κώδικα Δεοντολογίας επαφίεται στην αξιοπρέπεια και την επαγγελματική συνείδηση των ομοιοπαθητικών καθώς και στην εύρυθμη λειτουργία του ΣΟΕ και των αρμοδίων οργάνων.